مشخصات کمی و کیفی خشکه‌دارها در مراحل مختلف تحولی توده‌های آمیخته راش (پژوهش موردی:جنگل خیرود نوشهر)

خشکه ­دارها نقش مهمی در پویایی اکوسیستم‌های جنگلی بر عهده دارند. آگاهی از ویژگی‌های کمی و کیفی خشکه‌دارها در مراحل مختلف تحولی می‌تواند در تدوین راهکارهای مدیریتی همگام با طبیعت توده‌های طبیعی و مدیریت نشده راهگشا باشد. پژوهش پیش‌رو با هدف بررسی ویژگی‌های کمی و کیفی خشکه‌دارها به‌عنوان شاخص‌هایی از مراحل تحولی توده در پارسل‌های 317 و 318 بخش گرازبن از جنگل‌های کمتر دست‌خورده خیرود انجام شد. سه قطعه‌نمونه­ یک هکتاری که هر کدام در یکی از مراحل تحولی اولیه، بلوغ و پوسیدگی قرار گرفته بودند، انتخاب شدند و آماربرداری صددرصد از مشخصه­ های خشکه­ دارها شامل قطر و ارتفاع یا طول با قطر بیشتر از 7/5 سانتی­متر و مشخصات کیفی شامل شکل و درجه پوسیدگی انجام شد. نتایج نشان داد که خشکه‌دارها دارای تفاوت­ هایی از نظر تعداد در هکتار، حجم، نوع و اندازه در سه مرحله بودند. خشکه‌دارهای افتاده در مرحله اولیه و مرحله پوسیدگی فراوانی بیشتری نسبت به خشکه‌دارهای سرپا به‌خود اختصاص دادند، در حالی‌که در مرحله بلوغ عکس آن بود. بیشترین و کمترین حجم خشکه‌دار به‌ترتیب در مرحله اولیه و بلوغ مشاهده شد. در هر سه مرحله بیشترین حجم خشکه‌دار در راش مشاهده ­شد. مرحله بلوغ بیشترین فراوانی خشکه‌دار را به‌خود اختصاص داد، اما تمام خشکه‌دارها در این مرحله در طبقه قطری کمتر از 35 سانتی‌متر قرار گرفتند. بیشتر خشکه‌دارها در مرحله اولیه در درجات پوسیدگی پیشرفته قرار داشتند.